Την
Τετάρτη 9.11.2016 πραγματοποιήθηκε η έκτακτη
εκλογική Γ.Σ. του ΣΣΕΜ. Η συμμετοχή των
μελών του Συλλόγου ήταν μεγάλη. Εξίσου
μεγάλες όμως υπήρξαν η πόλωση και στη
συνέχεια η απογοήτευση, αφού
τελικά, αποδείχθηκε άνθρακας ο
θησαυρός.
Υποτίθεται
ότι οι Γενικές Συνελεύσεις αποτελούν
το ανώτατο συλλογικό όργανο του Συλλόγου,
το οποίο μπορεί να πάρει σημαντικές
αποφάσεις για την προώθηση της διεκδίκησης
των προβλημάτων μας. Η ζωή και η
πραγματικότητα όμως, αποδεικνύονται
πολύ πιο σκληρές και σύνθετες από τις
όποιες επιθυμίες και φαντασιώσεις μας.
Όπως εξάλλου ανέφεραν οι ίδιοι οι
συνάδελφοι σε αρκετές ομιλίες τους,
ασχέτως σκοπιμοτήτων, το αποτέλεσμα
ήταν κατώτερο του αναμενόμενου. Γίναμε
μάρτυρες της αντίθεσης δύο φαινομενικά
αντίθετων μηχανισμών (ΔΑΚΕ - ΚΙΣΥΕΤ),
που επιχειρούν να ελέγξουν το σωματείο
με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, με μοναδικό
μέλημα της δεύτερης να γίνει απλά
χαλίφης, στη θέση του χαλίφη.
Καταρχήν, αποδείχθηκε ότι η “συναίνεση”
όταν αποτελεί προϊόν τακτικισμού, είναι
η χειρότερη από τις υπαρκτές επιλογές.
Γεγονός που αποδείχθηκε με τον πιο
κατηγορηματικό τρόπο στην εκλογή του
προεδρείου και τη διαδικασία που αυτό
ακολούθησε, φυσικό επακόλουθο της
άρνησης της ΚΙΣΥΕΤ στο Δ.Σ. της 7.11.2016, να
συμφωνήσουμε σε συναινετική πρόταση
για τη διεξαγωγή των εργασιών της Γ.Σ.
Οι ανεπαρκείς διαδικασίες, οι
αντιδεοντολογικές νοοτροπίες και
μεθοδεύσεις, οι αυταρχικές και
αντιδημοκρατικές πρακτικές των
συγκεκριμένων μηχανισμών, δεν τιμούν
κανέναν απολύτως.
Παρά τη μεγάλη αρχική συμμετοχή, μετά
τις σταδιακές αποχωρήσεις συναδέλφων
εξαιτίας της αδικαιολόγητης καθυστέρησης
των διαδικασιών και την αποχώρηση της
ΔΑΚΕ, μετά την απόφαση διεξαγωγής νέων
αρχαιρεσιών με συντριπτική πλειοψηφία,
η Γ.Σ. κατέληξε να παίρνει αποφάσεις με
40 άτομα, γεγονός που αποτελεί σημαντικό
πρόβλημα αντιπροσώπευσης, σε σχέση με
τα 9.000 μέλη του ΣΣΕΜ. Με αυτή τη σύνθεση
εξάλλου, λήφθηκαν και αποφάσεις που
έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις
διατάξεις του καταστατικού του Συλλόγου,
που αποτελούν ουσιαστικό λόγο ακύρωσης
των εκλογών, στην περίπτωση που
εφαρμοστούν. Θα πρέπει να πρυτανεύσει
η λογική πριν είναι αργά.
Πρόκειται ασφαλώς για εκφυλιστική
διαδικασία, που θέτει σε κίνδυνο τη
λαβωμένη ούτως ή άλλως αξιοπιστία και
τη νομιμότητα των συλλογικών διαδικασιών,
που οφείλουμε να διαφυλάξουμε ως κόρη
οφθαλμού. Πρόκειται πλέον για ένα
επιπρόσθετο σύμπτωμα, στο πλαίσιο της
γενικευμένης κρίσης νομιμοποίησης του
Συλλόγου, που υποκινείται συνειδητά
από συγκεκριμένες δυνάμεις, εντός και
εκτός ΣΣΕΜ, της απογοήτευσης και της
τυφλής αμφισβήτησης, που οδηγούν στην
απομόνωση, τη μισαλλοδοξία, την
αποστράτευση και την αποχώρηση, φαινόμενα
που αυξάνονται ολοένα και περισσότερο.
Φαινόμενα που θα πρέπει να προβληματίσουν
κάθε σκεπτόμενο μέλος του Συλλόγου. Και
σίγουρα, η απόφαση αποχώρησης της ΕΣΑΚ
από το ΣΣΕΜ, προκειμένου να ενισχυθούν
οι κάθετες παραταξιακές συνδικαλιστικές
δομές του ΠΑΜΕ, θα συμβάλλει δυστυχώς
στην ενίσχυση του ήδη βεβαρημένου
κλίματος. Γιατί, είτε το θέλουμε είτε
όχι, η δημοκρατία, δεν θα πρέπει να
αποτελεί μια τυπική εξίσωση αριθμητικής
επιβολής με στόχο τη διαίρεση, αλλά μια
ουσιαστική διαδικασία διαλόγου,
αντιπαράθεσης, σύνθεσης, προγραμματισμού
και δράσης, με στόχο την ενίσχυση της
συλλογικής και αποτελεσματικής
λειτουργίας μας και τη θωράκιση της
θεσμικής οργάνωσής του.
Δεν είμαστε διατεθειμένοι να
παρακολουθήσουμε απαθείς τις εξελίξεις.
Θα προσπαθήσουμε να συμβάλλουμε στην
έγκαιρη αντιμετώπισή τους, στο μέτρο
και το βαθμό που αναλογεί στις δυνατότητες
και τις δυνάμεις μας. Δυστυχώς όμως, το
τρένο έχει μπει ήδη σε λάθος ράγες, με
τα προβλήματα να μεταφέρονται και στο
επίπεδο πλέον της Κεντρικής Εφορευτικής
Επιτροπής, με κίνδυνο να εκτροχιαστεί.
Φοβόμαστε ότι οι κακές ειδήσεις δεν
είναι πίσω μας. Ελπίζουμε ειλικρινά να
πρυτανεύσει η λογική και να αποδειχθεί
ότι κάνουμε λάθος.
